جشن تولد زیر سایه واردات/ وقتی هپکو همچنان قربانی مافیا است!
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۸۰۴۹۰
خبرگزاری فارس ـ اراک؛ امروز جشن تولد 50 سالگی هپکو بود، جشن تولدی با طعم عظمت و شعار «هستیم تا بسازیم».
اولین و بزرگترین سازندهٔ تجهیزات سنگین در خاورمیانه در سال 1351 با هدف تولید ماشین‌آلات سنگین پا به عرصه گیتی گذاشت و در کمتر از چند سال به غول صنعت آسیا تبدیل شد.
هپکو در دوران اوج و شکوفایی به بخش خصوصی واگذار و به دست نااهلانی سپرده شد که در کوتاه‌ترین زمان ممکن این صنعت ملی را تا مرز مرگ و نابودی پیش بردند، سال ۱۳۸۶ سقوط ناگهانی هپکو رقم خورد و کارگران این شرکت یک دهه برای نجات این شرکت فریاد زدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کارگران هپکو با اعتراضات خود هپکو را از مرگ نجات دادند، غافل از آنکه مافیای واردات قرار است هپکو را تا مرز مرگ پیش ببرند!
مهرماه امسال بود که با حل شدن مشکل تهاتر و بدهی‌های شرکت هپکو، قائم مقام مدیرعامل این شرکت از انعقاد قراردادهای بزرگ در هپکو خبر داد و بارقه‌های امید بازگشت به تولید و رونق را در دل کارگران این مجموعه روشن کرد.
علیرضا میقانی با اعلام خبر انعقاد قرارداد ۱۲۰۰ میلیارد تومانی ساخت ماشین آلات راهسازی و معدن باردیگر خبر روشن شدن چراغ تولید را در این مجموعه علنی کرد و از آمادگی هپکو برای تولید دامپتراک خبر داد.
با روشن شدن چرخ‌های تولید در هپکو، مافیای واردات با سنگ‌اندازی‌های فراوان چوب لای چرخ تولید داخل گذاشته و با واردات ماشین آلات دست دوم و مستعمل دست به انکار هپکو زدند!
صدور مجوز واردات 10 دستگاه ماشین آلات معدنی در کنار انکار توانمندی‌ها و توانایی‌ها هپکو، ادعای دروغ معاون وزیر صمت در خصوص عدم تحویل تعهدات هپکو در رسانه‌ها و حمایت وی از واردات به جای حمایت از بخش تولید به بهانه خطر زمین‌گیر شدن معادن، اظهارنظرهای غلط در خصوص هپکو دردهایی است که گویا درمانی برای آنها نیست.
شبانه‌روز در حال اثبات توانمندی‌های خود هستیم
رئیس شورای اسلامی هپکو با بیان اینکه این شرکت برای اولین بار در تاریخ تولید خود، کاملترین پکیج تولیدی شامل تولید انواع ماشین‌آلات راهسازی، ماشین آلات معدنی، غلطلک، بیل، لودرهای معدنی، بیل‌های سنگین معدنی، انواع دامپتراک‌ها را تحویل داده است، می‌گوید: شبانه روز در حال اثبات توانمندی‌های خود هستیم، اما هرچه بیشتر توانمندی‌های این صنعت ملی را می‌گوییم، بیشتر زجرمان می‌دهند!
میرناصری می‌افزاید: هپکو بیت المال است، کارگران اجازه ندادند آجری از این مجموعه کم شود، و از این پس نیز هستند تا بسازند.
وی می‌گوید: جای بسی تاسف است که التماس‌های هپکو برای کار بی‌نتیجه، اما تقاضای واردات بی‌حد و حساب است.
هپکو را زیر چرخ‌های واردات له نکنیم
رئیس سابق اتاق بازرگانی اراک نیز با تاکید بر اینکه هپکو زیر چرخ‌های واردات در حال له‌شدن است، اظهار می‌کند: صدور واردات ماشین آلات معدنی و راهسازی یعنی دهن‌کجی به تولید داخل.
علی جودکی اظهار می‌کند: واردات ماشین آلات یعنی هپکو را با رکود و توقف مواجه کردند.
هپکو توانایی تولید هر محصولی را دارد
مدیرعامل شرکت هپکو نیز در جشن تولد 50 سالگی هپکو می‌گوید: تمام جاده‌های کشور با ماشین آلات ساخت و مونتاژ هپکو ساخته شده است.
رفیعی می‌افزاید: ۸ محصول ملی در هپکو ساخته می‌شود و توانایی طراحی هر محصولی را داریم.
وی با اشاره به بهبود وضعیت تولید در هپکو، بیان می‌کند: تا قاچاق و واردات هستد، تولید به رونق نخواهد رسید،سالانه ۱۷۰ میلیون دلار ماشین آلات به کشور وارد می‌شود، در حالی که هپکو توانمندی خود را بارها ثابت کرده می‌تواند از خروج این میزان ارز از کشور جلوگیری کند.
به گزارش فارس در هیاهوی این روزهای انکار و بی‌توجهی به هپکو، سری جدید لودرهای hwl140 در این شرکت ساخته و تحویل شد.
لودرهای hwl140 تلفیقی از لودر کوماتسو 470 و ولوو است که موتور کامینز قلب این لودر خوش ساخت را تشکیل می‌دهد.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: هپکو واردات ماشین آلات راهسازی ماشین آلات معدنی معاون وزیر صمت محتشمی پور توانمندی ها ماشین آلات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۸۰۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظر علیرضا طلیسچی درباره حضورش در شب‌های زودیاک و آهنگ پرطرفدارش «پاقدم»
همشهری آنلاین:تولید و پخش رئالیتی‌شوها از مافیا گرفته تا پدرخوانده و... در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه ها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب های مافیا»، بازی جذابی را برای طرفدارانش پخش می‌کند، در این برنامه یک قاتل سریالی به نام «زودیاک»، شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.سریال شب های مافیا؛ زودیاک به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال ۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو سریال فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مومن، مهدی مهدی پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند. علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته شده و پرطرفدار پاپ است. خواننده‌ای که توانسته جایش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند؛ تثبیت کند. خواننده پاپ متولد ۶۴ که از میانه دهه ۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد؛ تک آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه شب‌های مافیا می گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود؛ چطور شد که در برنامه شب‌های مافیا؛ زودیاک شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو، بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم اما به نظرم زودیاک شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش، بازی را برای بیننده، جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند، برد و باخت برای شما چطور بود؟
حضورم و شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. اینطور نگاه میکنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه، برای لحظاتی حال خوب ایجاد می‌کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و ... تولید شده است. از نظر شما تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل صداتو، چه تاثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه، به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند اما اینکه این برنامه‌ها بتواند آرتیست بسازد، مبحث دیگری است. چون یک خواننده هر چقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و استیج را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی، کاملا نیازمند تجربه واقعیت این قضیه است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده، یکی دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم، کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها مجدد هم تولید بشود، به و فهم و درک بیشتر مردم از به فضای موسیقی، کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام اما علاقه، نه. چون به نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به صورت علمی و پایه، آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است، درست است که موسیقی در کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند؛ با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات، مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد، موسیقی در حال نجات پیدا کردن از آن حالت قبلی و ترمیم خودش است.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌ها موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار، انقد دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق، مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش مارکت. ولی در نهایت یک کار را مردم، بولد می‌کنند. یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی میرسد. پاقدم، یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران، کاملا رعایت شده و فکر میکنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیر بهادر دهقان، شعر و ترانه کار و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروف‌تان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخ‌مان رجوع کنید می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد، بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همینطور است. وقتی یک پدر یک بودجه مشخصی را برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد که در یک کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در یک فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم هم همین بوده که یک موزیک شاد نسبت به یک قطعه غمگین، بیشتر شنونده و طرفدار داشت.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها، کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی، اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی را داشته‌ایم که با یک قطعه، روی استیج آمدند و بقیه قطعه‌هایشان یک حالت مکمل روی همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید، مخاطبان بیشتری را جذب کردند و به تدریج معروف شدند. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند در نهایت به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یکبار این را تجربه کرده‌ام و متاسفانه بازخورد خوبی از این قضیه نداشتم، بخاطر اینکه تیم تولید آن کار، تیم که فکر می کردم باید باشد، نبود. البته که بازیگران و بقیه عوامل، همه خوب بودند اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم. هرچند که از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»