خداحافظی کارگران هپکو با رئیس جمهور با شعار «رئیسی دوستت داریم» / تصویب ۲۲۰ و افتتاح بزرگترین کارخانه تولید پنل خورشیدی کشور در استان مرکزی
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۵۳۸۱۹
سفر استانی رئیس جمهور به استان مرکزی با ۲۲۰ طرح و افتتاح بزرگترین کارخانه تولید پنل خورشدی کشور به پایان رسید و شاید مهمترین وعده رئیسی به مردم این استان، حل مشکلات کارخانههای بزرگ و یافتن راه حل برای کاهش آلودگی هوا در این استان بود.
گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، سفر استانی بیست و نهم رئیس جمهور به استان مرکزی با تصویب ۲۲۰ طرح به سرانجام رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
احیای آذرآب
آذرآب را به عنوان شرکت صنعت ساز معرفی میکنند که در کار ساخت تجهیزات پالایشگاههای گاز و نفت، مجتمعهای پتروشیمی، سدها و کارخانجات دیگر است و حدود ۴۰ سال عمر دارد. پس از واگذاری این کارخانه به بخش خصوصی، عملکرد مدیران نااهل خصوصی، بدهی چند میلیاردی روی دست این شرکت گذاشت و در نهایت آذرآب در اختیار یک بانک قرار گرفت و حالا گرفتار مشکلات مالکیتی و سهام داری است.
رئیس جمهور در بازدید از این شرکت با کارگران به گفتگو پرداخت و قول داد که آذرآب را احیا خواهد کرد.
رئیسی در حاشیه بازدید از این کارخانه گفت: متأسفیم که کارخانه آذرآب باوجود توانایی برای رفع نیازمندی سایر کارخانجات و صنایع، با کمتر از ۱۰ درصد ظرفیت خود کار میکند. کاری میکنیم که انشاءالله ظرفیت کارگری این کارخانه حداقل به همان ظرفیت سه هزار نفر سابق بازگردد.
وی با اشاره به اینکه فعال و پویا بودن آذرآب با همت کارگران و مهندسان توانمند این واحد تولیدی رقم میخورد، تاکید کرد: در اسرع وقت برای حل مشکلات مدیریتی و سهامداری آذرآب تصمیم گیری خواهیم کرد.
رئیسی در هپکو
رئیس جمهور پس از آن در سالن تولید هپکو حضور یافت و با مسئولان و کارگران این شرکت گفتگو کرد. ابوالفضل رنجبر، فعال کارگری هپکو و سیدامیر میرناصری، رئیس شورای اسلامی کار این شرکت با رئیسی گفتگو کردند.
رنجبر در این بازدید به رئیسی تأکید کرد که نبود سرمایه در گردش باعث شده این غول عظیم ماشین سازی در انتظار قرارداد بماند و تا سفارش نگیرد، نتواند خط تولید خود را راه اندازی کند.
این فعال کارگری هپکو پیشنهادی هم مطرح کرد. به گفته او اگر مازاد سهام این شرکت که در اختیار تأمین اجتماعی است و با تصویب هیات وزیران در سال ۹۹، باید به بخش خصوصی واگذار شود، در اختیار ایمیدرو قرار گیرد که در این صورت مساله سرمایه در گردش شرکت هم تاحدودی حل میشود.
کارگران هپکو از شب گذشته با نصب بنرهایی در سطح کارخانه با مضمون «رئیسی سپاس» و «رئیسی متشکریم» قدردانی خود را از اقدامات رئیس جمهور برای حل مشکلات این شرکت نشان دادند.
رئیسی در هپکو تأکید کرد این شرکت باید با سه برابر ظرفیت فعلی، کار کند و محصولات تولید داخل از جمله هپکو، به هیچ عنوان نباید از خارج وارد شود.
او در جمع کارگران این شرکت گفت: مسائل شرکتهای تولیدی باید بهصورت تخصصی پیگیری و حل شود و افراد غیرمتخصص حق دخالت در این موضوعات را ندارند.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیرئیس جمهور بیان کرد: خصوصی سازی ناموفق و غلط در کنار مدیریت ناصحیح عوامل اصلی مشکلات این مجتمعهای تولیدی است. مشکلات واحدهای تولیدی، چون هپکو و آذراب قابل حل است.
وی تاکید کرد: مسئولین با همت کارگران و مهندسان تلاش کنند تا مشکلات هپکو حل شود. این کارخانه عظیم میتواند با سه برابر ظرفیت فعلی کار کند و دولت مصمم است زمینه تحقق این موضوع را فراهم کند.
بیشتر بخوانید:
چوب مافیای واردات لای چرخ تولید / تولید از طریق گرفتن سفارش برای هپکو خطرناک و شکننده است گفتگوی رئیس جمهور با کارگران هپکو و آذرآب / قول برطرف کردن مشکلات مدیریتی و سهامداری در اسرع وقت رئیسی: هپکو باید با ۳ برابر ظرفیت فعلی کار کند / اجازه واردات محصولات تولیدداخل را نمیدهیم نبود سرمایه در گردش هپکو را منتظر دریافت سفارش کرده است
وزیر کشور نیز بعدازظهر سری به هپکو زد و قول داد که شهرداری ها، دهیاریها و دیگر مجموعههای زیرنظر این وزارتخانه، سفارشهای آینده خود را در حوزه ماشین الات راهسازی با هپکو ببندند.
قول وزیر کشور برای انعقاد قرارداد با هپکو
سیدامیر میرناصری، رئیس شورای اسلامی کار هپکو که در جلسه وزیر کشور با مسئولان این شرکت حضور داشت، به خبرنگار ما گفت: وزیر کشور در همین جلسه به معاون مالی خود دستور داد که درخواست مجموعههای زیرنظر این وزارتخانه برای تأمین ماشین آلات را جمع آوری کند و اگر مشکلات مالی نباشد، انعقاد قرارداد با هپکو را شروع کنند.
او بیان کرد: قرار شد فردا در تهران با مدیرعامل هلدینگ وزارت کشور جلسه برگزار شود و درخواستهای ماشین آلات راهسازی پیگیری شود.
میرناصری به حضور رئیسی در این شرکت نیز اشاره کرد و گفت: رئیس جمهور به وزارت صمت دستور داد که در بحث واردات از هپکو حمایت شود و هر دستگاهی که توان تولید آن در هپکو وجود دارد، به کشور وارد نشود.
۲۲۰ طرح برای استان مرکزی
رئیس جمهور در نشست خبری پایان این سفر اعلام کرد که ۲۲۰ طرح در حوزههای مختلف مصوب شد که البته اعتبارات زیادی میطلبد.
ادامه سفر رئیس جمهور در جمع مردم خمین گذشت. او در این شهرستان بزرگترین خط تولید پنلهای خورشیدی کشور را افتتاح کرد. این خط تولید با ظرفیت ۵۰۰ مگاوات به بهرهبرداری رسید که در فاز تکمیلی امکان تولید پنلهای خورشیدی برای تأمین سالانه ۱۵۰۰ مگاوات برق را دارد. طبق برنامهریزی انجام شده تا سال ۱۴۰۴ زنجیره ساخت تمام اجزای پنل خورشیدی در این شرکت بومی خواهد شد.
رئیسی در مصلی این شهرستان با مردم گفتگو کرد. تأکید سخنان او در این شهرستان نیز بر حمایت از تولید بود.
او با تأکید براینکه دولت مردمی تابع امامی است که «ما میتوانیم» را به ما آموخت، گفت: تولیدکنندگان بسترساز تولید قدرت در کشور هستند.
دیدار با نخبگان و خانواده شهدا، دیدار با عموم مردم و شرکت در جلسه شورای اداری استان مرکزی از دیگر برنامههای سفر یک روزه رئیس جمهور به این استان بود.
جمعی از وزرا نیز رئیس جمهور را در این سفر همراهی کردند. وزیر آموزش و پرورش به تفرش رفت، وزیر کشور و رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست در شازند حضور یافت. وزیر جهاد کشاورزی پای حرف مردم محلات نشست و رئیس سازمان انرژی اتمی با مردم خنداب مستقیما گفتگو کرد.
به گفته رئیسی از این ۲۲۰ مصوبه، ۵۰ طرح زیربنایی، ۳۹ طرح در بخش آب، خاک و کشاورزی، ۶۵ طرح در بخش فرهنگی، آموزشی و ورزشی، ۲۰ طرح در بخش تکمیل بیمارستانها و مراکز درمانی، ۹ طرح اشتغال، ۸ طرح صنعت و معدن، ۲۳ طرح مسائل رفاهی و ۱۰ طرح در حوزه انتظامی و قضایی به تصویب رسیده است.
وی با اشاره به اینکه یکی از اقدامات مهم در راستای تولید، اشتغال و دانشبنیانها است اظهار کرد: اعتقاد ما بر این است که استان مرکزی ظرفیت بزرگ صنعتی برای اشتغال و کارآفرینی دارد و با توجه به بازدیدهای صورت گرفته از برخی صنایع دریافتیم که ازجمله مشکلات این شرکتها سرمایه در گردش است و باید سرمایه در گردش داشته باشند تا بتوانند اهداف خود را دنبال کنند.
رئیس جمهور با تأکید بر اینکه باید از ورود ماشین آلاتی که در شرکتهای داخلی به ویژه هپکو تولید میشود، جلوگیری کرد، گفت: تولید ماشینآلات کار راحت و سبکی نیست و شرکت هپکو این ماشینآلات را مونتاژ نمیکند بلکه تولید انجام میدهند که این کار آنها قابلتحسین است و در این راستا باید جلوگیری از واردات در دستور کار باشد.
وی بیان کرد: همچنین مشکل دیگر کارخانجات تعطیل و نیمه تعطیل، مربوط به اصلاح مدیریت است که باید انجام شود، باید مدیران جهادی و مصمم پایکار باشند تا کار پیش رود، با بررسی تاریخچه برخی واحدها به نظر میرسد موضوع اساسی بحث مدیریت است.
رئیسی با اشاره به موضوع خصوصیسازیها نیز گفت: مخالف خصوصیسازی نیستیم و این مهم سیاست نظام است و قانون دارد، اما باید درست انجام شود؛ در حوزه صنایع کارگروهی در استان تحت نظر استاندار و در کشور با ریاست معاون اول رئیسجمهور فعال است تا شناسایی موانع تولید را انجام دهند و بعد از رفع مانعها واحدها فعال شوند.
وی افزود: در این خصوص در سطح کشور اقدامات خوبی انجامشده و باید در سطح استان نیز پیگیری شود، انتظار است استان در فعال کردن صنایع تعطیل یا نیمه تعطیل رشد جهشی داشته باشد.
رئیسجمهور همچنین تصریح کرد: تصمیمگیریهایی در خصوص تکمیل پروژههای آبرسانی، احداث کانالهای آبرسانی و... اخذشده و همچنین نسبت به آلودگی هوا نیز اعتباراتی تخصیص پیداکرده و باید سریعاً هزار هکتار درختکاری در این راستا انجام شود.
وی ادامه داد: نصب فیلتر کاهنده آلایندگی برای شرکتها باید موردتوجه باشد و البته برخی این فیلتر را نصبکردهاند، اما کافی نبوده، یکسری صنایع نیز باید برخی درآمد خود را در راستای مسئولیتهای اجتماعی خود هزینه کنند.
صولت مرتضوی، معاون اجرایی رئیس جمهور نیز در جلسه شورای اداری استان مرکزی با بیان اینکه تأمین منابع مالی و بانکی برای اشتغال در حوزه صنایع بزرگ و کوچک، به میزان ۱۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان در این سفر انجام شده، گفت: در امر تسهیلات قرض الحسنه ازدواج نیز ۱۳۶۸ میلیارد تومان پیش بینی شده است.
وی ادامه داد: از عمدهترین طرحهای استان، تکمیل و بهسازی ۱۸ طرح راهسازی، آزادراهی، بزرگراهی، راه اصلی و فرودگاهی است.
وعدههای رئیس جمهور برای مردم اراک، اولا رسیدگی به وضعیت کارخانههای بزرگ این استان مانند هپکو و آذرآب و ثانیا تلاش برای کاهش آلایندههای زیست محیطی کارخانههای این استان بود. شاید مهمترین دستاورد سفر رئیسی همان شعار کارگران هپکو هنگام خروج رئیس جمهور از کارخانه بود که میگفتند «رئیسی، دوستت داریم».
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: پرونده هپکو سفر رئیسی به استان مرکزی احیای آذرآب سرمایه در گردش رئیس جمهور کارگران هپکو استان مرکزی ماشین آلات تولید پنل وزیر کشور شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۵۳۸۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعتصاب کارگران «جهان»، ۵۳ سال قبل
در میانه سالهای تبعید رهبر نهضت اسلامی ایران به نجف اشرف، یک واقعه خونین کارگری در سکوت مطلق خبری اتفاق افتاد. کارگران جهان چیت کرج که برای اولین بار در اعتراض به ساعات طولانی کار و دستمزد پایین در سال ۱۳۴۵ اعتصاب کرده بودند و حرفشان به جایی نرسیده بود، برای بار دوم در سال ۱۳۵۰ اعتصاب کردند و اعتصابشان این بار به اعتراض خیابانی تبدیل شد و افسران و سربازان ژانداری کرج نیز سه روز قبل از روز جهانی کارگر در پاسخ، آنان را در منطقه کاروان سنگی وردآورد کرج به رگبار بستند.
به گزارش ایسنا، فردا نهم اردیبهشت پنجاه و سومین سالروز به رگبار بستن کارگران شرکت جهان چیت توسط ماموران ژاندارمری پهلوی در سال ۱۳۵۰ است.
در هفتمین سال تبعید حضرت آیتالله سید روحالله موسوی خمینی به نجف اشرف و درست سه روز قبل از بیست و پنجمین سالروز گلولهباران کارگران کرمانشاهی اولین کارگران کشته شده ایران به دست رژیم پهلوی که در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۳۲۵ رقم خورد، اعتصاب و راهپیمایی اعتراضی کارگران شرکت جهان چیت کرج اتفاق افتاد.
این واقعه شش روز قبل از هشتاد و پنجمین سالگرد کشتار کارگران آمریکایی که در روز شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۲۶۵ انجام شد، اتفاق افتاد. این حادثه تاریخی موجب شد اول ماه میمیلادی به عنوان روز جهانی کارگر وارد تقویم اکثر کشورهای جهان شود.
اعتصاب کارگران جهان چیت با اعلام نارضایتی از ۱۲ ساعت کار و دستمزد ناچیز ۶ تومانی در روز در محوطه کارخانه شروع شد و البته با بیتوجهی مدیران کارخانه و دخالت افسران و سربازان ژاندارمری کرج به خارج از کارخانه گسترش یافت و در نهایت رنگ خون گرفت.
کارگران شرکت در اعتراض به ثابت نگه داشتن حقوق و افزایش نیافتن آن بعد از چند سال، زیاد بودن ساعت کار روزانه و بیمه نشدن توسط کارفرما، اعتصاب کردند.
تا قبل از این اعتصاب کارگران به جای دستمزد ۱۲ تومانی مورد انتظار، ۶ تومان دستمزد میگرفتند و به جای ۸ ساعت کار ۱۲ ساعت کار روزانه داشتند. بعد از این اعتراض و کشته شدن کارگران زخمی، ساعت کار کارگران به ۸ ساعت در روز کاهش یافت، اما کارگران مجبور شدند در سه شیفت ۸ ساعته کار کنند علاوه بر آن با اینکه حقوق پایه آنان به روزی ۸۸ ریال افزایش یافت، اما تا تابستان ۱۳۵۲ همان حقوق ۶ تومان در روز به آنان پرداخت شد.
طبق گزارشها در این حادثه سه کارگر به نامهای وجیهالله حکیم فیروز، حسین نیکوکار و علی کارگر به شهادت رسیدند.
کارگران شرکت جهان چیت دو سال بعد از این واقعه و در اعتراض به بیتفاوتی مدیریت کارخانه بار دیگر در اسفند ۱۳۵۲ اعتصاب کردند و البته این بار پس از حواشی بسیار موفق شدند مدیران کارخانه را به پرداخت ۸۸ ریال دستمزد تعیین شده در سال ۱۳۵۰ متقاعد کنند.
محمدصادق فاتح یزدی
شرح ماجراکارگران کارخانه جهانچیت کرج ششم اردیبهشت سال ۱۳۵۰ در اعتراض به دستمزد پایین، ساعات کاری بالا، بیمه نشدن و شرایط سخت کاری به مدت سه روز اعتصاب کردند و رژیم پهلوی برای جلوگیری از انتشار دایره اعتراضات کارگری به سرعت دستور خاموش کردن آن را صادر کرد که البته با دخالت ساواک و ژاندارمری کرج به خشونت کشیده شد و با مرگ سه کارگر این کارخانه فروکش کرد.
اعتصاب سه روزه و تجمع کارگران در محوطه کارخانه نتیجه نداد و کارگران تصمیم به راهپیمایی به سمت ساختمان وزارت کار در تهران گرفتند. آنان ساعت ۵ بعدازظهر به کاروانسرای سنگی در حاشیه روستای وردآورد رسیدند.
کاروانسرای سنگی در دوره صفویه در جنوب غربی روستای وردآورد کرج ساخته شد. این کاروانسرا در دوره قاجار به عنوان آخرین منزل کاروانها قبل از رسیدن به شهر تهران مورد استفاده قرار میگرفت. محل این کاروانسرا که اکنون ویرانهای از آن باقی مانده بین جاده قدیم و جاده مخصوص کرج است که در گذشته به سهراه کاروانسرای سنگی نیز معروف بود.
مهمترین وقایع تاریخی اتفاق افتاده در این کاروانسرا تا قبل از به رگبار بستن کارگران جهان چیت در اردیبهشت ۱۳۵۰ شامل دو واقعه تاریخی بود. واقعه اول ورود قشون نظامی بختیاری و گیلانی به این کاروانسرا در تاریخ ۲۵ تیر ۱۲۸۸ و شکست قشون محمدعلی شاه قاجار و فتح تهران به دست مشروطهخواهان و واقعه دوم، ورود قشون نظامی قزوین تحت فرماندهی رضاخان میرپنج در تاریخ سوم اسفند ۱۲۹۹ و پیروزی کودتای رضاخان و سید ضیاءالدن طباطبایی بر علیه احمد شاه قاجار بود.
ویرانه کاروانسرای سنگی
با رسیدن کارگران کارخانه جهان چیت به کاروانسرای سنگی، ماموران ساواک و ژاندارمری به سمت آنان رگبار بستند. در این حادثه ۳ کارگر کشته و تعداد زیادی از آنان مجروح و زخمی شدند.
گزارش کیهانروزنامههای آن دوران تا سالها بعد هیچ اشارهای یا مطلبی از این جنایت منتشر نکردند تا این که یکی از گزارشنویسان روزنامه کیهان ۱۵ ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در نهمین سالگرد این واقعه خونین در تاریخ هفتم اردیبهشت ۱۳۵۹ شرح کاملی از جنایت سال ۱۳۵۰ را در شماره ۱۰۹۸۲ صفحه پنجم منتشر کرد.
در گزارش کیهان آمد: «سه روز بود که ۱۵۰۰ کارگر کارخانه پارچهبافی جهانچیت دست از کار کشیده بودند و برای احقاق اندکی از حق بسیار خود، در محوطه کارخانه متحصن شده بودند. نه وعدهها و تهدیدات مهندس کارخانه و نماینده فرمایشی کارگران و نه اهانتهای صاحب کارخانه هیچکدام نتوانسته بود اراده آهنین کارگران را در هم بشکند و آنها را به داخل سالنها بکشاند.
کارگران به رییس کارخانه سه روز مهلت داده بودند تا به برآوردن خواستهای آنان اقدام کند و حلقههایی کوچک از زنجیر بزرگ روابط ظالمانه را از دست و پای آنان بگشاید.
سرهنگ منصوری با یک اکیپ سرباز در محوطه کارخانه بالا و پایین میرفت و به کارگران گوشزد میکرد که چنان بلایی بر سر آنان خواهد آورد که دیگر هوس اعتصاب نکنند. این وضع تا نزدیکیهای ظهر ادامه پیدا کرد و سرانجام سربازان که مقاومت کارگران را دیدند با خشونت آنها را از کارخانه بیرون انداختند.
کارگران در این وقت تصمیم گرفتند که برای رساندن صدای رسای خود به گوش دیگر کارگران، به طرف تهران حرکت کنند. راهپیمایی در میان فریادهای حقطلبانه و تکبیرهای کارگران ساعتها ادامه یافت. کارگران به مقابل پاسگاه ژاندارمری جاده تهران- کرج رسیده بودند، آنجا ژاندارمها بازو به بازو در سه ردیف ایستاده بودند.
کارگران خواستند زنجیر دستها را پاره کنند و به راه خود ادامه دهند که ناگهان باران چوب و چماق بر سرشان فرود آمد و به دنبال آن اسلحهها نشانه رفتند و با فرمان آتش سرهنگ منصوری با شلیک هر گلوله فریادی در گلو خفه شد و پیکری به خاک افتاد و بعد همه چیز به ظاهر آرام شد. نه فریادی برمیخاست و نه گلولهای شلیک میشد، حتی بادی که از چند لحظه پیش شروع شده بود و گرد و غبار و کاغذ پارههای جاده را به هوا بلند میکرد، دیگر نمیوزید.
زمان توقف کرده بود و نمیخواست از این لحظه بزرگ به آسانی بگذرد و آنگاه صدای باران بود که سکوت سنگین لحظهها را میشست و خاکهای جاده تهران- کرج را در جویبارهای خون تطهیر میکرد.
ماموران غروب همان روز، زخمیها را که ۷۰-۸۰ نفر میشدند تحتالحفظ به بیمارستان ۵۰۱ ارتش بردند و بیآنکه از تعداد دقیق کشتهشدگان اطلاع دقیقی به دست آمده باشد شهیدان را به خاک سپردند تا آن آتش مقدس را که در سینهِ از هم دریده کارگران هنوز زبانه میکشید، به خیال خود خاموش سازند.
فردای جنایت، روزنامههای تحت سانسور رژیم نوشتند: «بعدازظهر دیروز به علت اجتماع عدهای از کارگران جهان چیت (جهانچیت) در محل کاروانسرای سنگی، راه عبور و مرور وسایل نقلیه بسته شد و، چون کارگران با وجود مذاکرات و اخطارهای متعدد ماموران حاضر به خروج از جاده و گشودن راه نشدند، سرانجام کار به خشونت کشید.»
محمدصادق فاتح یزدی در مرکز تصویر
مالک «جهان»محمدصادق فاتح یزدی چهارمین نسل از خاندان محمدباقر عرب جد اعلای خود است که از بحرین به ایران مهاجرت کرد و در شهر یزد ساکن شد.
محمدصادق در سال ۱۲۷۷ در محله پشتباغ یزد متولد شد. بعد از رسیدن به سن نوجوانی به مکتبخانه رفت و خواندن و نوشتن آموخت.
او در معرفی خود که در وصیتنامهاش نوشت، آورد: «تولد من تقریبا سال ۱۲۷۷ در یزد میباشد و خدا را شکر مینمایم که در یک خانواده اصیل و نجیب و خداپرست به دنیا آمدهام و در تمام دوره زندگی که از سن ۱۴ سالگی شروع شده همیشه اوقات خود را در شهرهای مختلف بیرجند، مشهد، تهران، کرج صرف امور عمرانی و آبادی و اقتصادی و عامالمنفعه نموده و در هر قسمت به خواست خداوند متعال با حسن شهرت و اعتبارات خوب و نیکنامی توفیق حاصل گردیده و امیدوارم اقداماتی که اینجانب در زمان حیات در هر قسمت نمودهام بعد از من به فرزندانم و نوههای عزیز به نحو احسن تعقیب خواهند نمود و موفق خواهند شد.»
سالها بعد به دلیل شدت گرفتن خشکسالی در بخشهای مرکزی ایران و غیر قابل تحمل بودن شرایط گرم و خشک شهر یزد، پدر محمدصادق خانواده را از یزد به بیرجند منتقل کرد و در بیرجند به تجارت فرش مشغول شد.
محمدصادق از ۱۴ سالگی به حجره پدرش در بازار فرش بیرجند رفت. او چند ماه بعد از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ رضا خان میرپنج و سید ضیاءالدین طباطبایی، در سال ۱۳۰۰ به مشهد رفت و با مشارکت پسر داییش مشغول داد و ستد شد.
او همانجا با رقیه غضنفر معروف به جهان غضنفر دختر حاج محمد غضنفر از تجار مشهور یزدی که در تهران مشغول کسب و کار بود، آشنا شد.
ازدواج محمدصادق و جهان داستان جالبی داشت. او بعد از آشنایی اولیه با «جهان» مدتی به هندوستان رفت. مدتی بعد از خروج رفتن محمدصادق از ایران، به او خبر دادند جهان به دلیل بیماری یا حادثه، بیناییاش را از دست داده است. بعد از این بود که برخی نزدیکانش از محمدصادق خواستند از خیر ازدواج با «جهان» بگذرد، اما محمدصادق که مجذوب جهان بود تن به این خواسته نداد و با او ازدواج کرد.
حاصل ازدواج محمدصادق و جهان پنج دختر و یک پسر به نام محمود بود.
دلبستگی و علاقه محمدصادق به جهان محدود به این نشد بلکه موجب ایجاد برندی ایرانی به نام «جهان» شد.
محمدصادق بعد از برگشت از هند در مشهد کارخانه نخ ریسی مشهد را تاسیس کرد و از سهامداران شرکت سهامی قند و شکر خراسان، شرکت ایالتی قماش، شرکت پوست و روده خراسان و شرکت خشکبار مشهد شد.
او در سال ۱۳۱۴ نامخانوادگیاش را از «عرب» به «فاتح یزدی» تغییر داد.
محمدصادق اواسط دهه ۱۳۱۰ از بیرجند به روستای کرج در حاشیه تهران مهاجرت کرد و در سال ۱۳۱۷ یکی از زمینی بزرگ اطراف کرج را از بنیاد پهلوی خریداری کرد و بعد از آن با تاسیس مجموعه شرکتهای صنعتی و کشاورزی متعدد به شهرت بیسابقهای رسید.
او در سال ۱۳۳۴ شرکت جهان چیت را که ۱۵ درصد نساجی ایران را تولید میکرد، تاسیس کرد. دو سال بعد در سال ۱۳۳۶ شرکت روغن نباتی جهان را ساخت، شرکت یخسازی جهان را در سال ۱۳۴۲ بنا کرد. شرکت روغن موتور جهان را سال ۱۳۴۴ تاسیس کرد. شرکت پلاستیکسازی آرمه را که یک سوم پلاستیک ایران را تولید میکرد در سال ۱۳۴۷ احداث کرد.
او بعد از آن شرکت پتوبافی، چای، صابونسازی، آبادانی، قند، بستهبندی، پشمبافی، دامداری، کارگاه بافندگی زنان و سردخانه میوه با ظرفیت گنجایش ۱۲۰۰ تن محصول را تحت برند معروف «جهان» ساخت.
ساخت کارخانه چای رامسر، احداث ۱۵۰ هکتار باغات میوه، احداث ۸۰ هکتار جنگل چوبهای صنعتی و ساخت پنج حلقه چاه عمیق از دیگر اقدامات اقتصادی محمدصادق فاتح یزدی بود.
حداقل ۱۵۰۰۰ نفر از سکنه کرج و توابع آن در مجموعه اقتصادی جهان مشغول به کار شدند.
جهانشهر، باغ بوستان فاتح معروف به باغ تنیس، کوی کارمندان شمالی و جنوبی و چهارصد دستگاه نیز از دیگر پروژههای اقتصادی تاسیس شده توسط فاتح یزدی است.
او علاوه بر حوزههای اقتصادی در عرصههای اجتماعی نیز شخصیت شناخته شدهای بود.
ساختمان پیکار با بیسوادی برای آموزش کارگران، تاسیس آموزشگاه حرفهای فاتح که امروزه به نام مرکز آموزش فنی و حرفهای نامیده میشود، تاسیس بنیاد خیریه فاتح، تاسیس دبستان فاتح در سال ۱۳۳۵، تاسیس دبستان تعاونی جهانچیت در سال ۱۳۴۳، تاسیس دبستان در تهران و مهرآباد مشهد، تاسیس ورزشگاه مخصوص کارگران، تاسیس زورخانه فاتح، تاسیس دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، تاسیس مرکز اصلاح بذر و نهال و زمینهای زراعی کرج، اهدای زمین و پول برای ساخت بیمارستان مدنی (شیر و خورشید سابق)، تاسیس آموزشگاه پرستاری، تاسیس پرورشگاه برای نگهداری ۲۵۰ کودک در کرج، اهدای زمین برای قبرستان حاجیآباد، تاسیس یتیم خانه و پرداخت هزینه تحصیل فرزندان بسیاری از کارگران مجموعه اقتصادی جهان از جمله فعالیتهای فاتح یزدی در حوزههای اجتماعی بود.
سابقهمحمدصادق فاتح یزدی کارخانه پارچهبافی جهانچیت در سال ۱۳۳۴ با چند دستگاه سادهِ پارچهبافی در محله چهارصد دستگاه کرج تأسیس شد و به علت سود کلان این حرفه و ارزانی کارگر، خیلی زود به سه بخش ریسندگی، بافندگی و تکمیل پارچه تقسیم شد.
کارگران با روزی ۳۰ ریال و ۱۲ ساعت کار روزانه در این کارخانه مشغول کار شدند، اما فشار اقتصادی، بالا بودن ساعات کار و پایین بودن دستمزد رفته رفته عرصه را بر آنان تنگ کرد و اولین اعتصاب کارگری جهان چیت در دومین سال تبعید امام خمینی به نجفاشرف در سال ۱۳۴۵ اتفاق افتاد. نتیجه این اعتصاب اخراج ۱۲ نفر از فعالترین کارگران اعتصاب کننده و کاهش ساعت کار به ۸ ساعت در روز بود.
حسین امیری یکی از کارگران اخراجی کارخانه روغن نباتی جهان با اشاره به اعتراضات کارگران گروه صنعتی جهان در آن دوره گفت: «بخشی از اعتراضات کارگران مجموعه صنعتی جهان بر سر بیمه نبودن کارگران بود که با پیگیریهای بسیار بالاخره همه ما کارگران روغن نباتی جهان بیمه شدیم.
یک بار دیگر هم سر اینکه ۱۲ ساعت در روز کار میکردیم اعتراض کردیم. حرف کارگران این بود که ساعت کاری باید به ۸ ساعت در روز کاهش پیدا کند. اعتراضمان به جایی نرسید، ژاندارم آمد و مرا به همراه چند نفر دیگر به عنوان اخلالگر از شرکت اخراج کردند.»
یک کارگر یزدی هم تعریف کرد: «کارگری که سالها کار کرده بود را اخراج کرده و ۳۰۰۰ تومان به او داده بودند. او برای شکایت به نزد محمدصادق فاتح – مالک مجموعه صنعتی جهان- میرود و فاتح میگوید: «چقدر به تو پول دادند؟» کارگر میگوید: «۳۰۰۰ تومان.» فاتح میگوید: «پول را به من بده تا دستور دهم حق تو را بدهند.» بعد که کارگر ۳۰۰۰ تومان را به فاتح میدهد، او سیلی محکمی به کارگر زده و فحش رکیکی به کارگر میدهد و میگوید: «گورت را گم کن. سالها از کارخانه من نان خوردهای حالا باز هم میخواهی پول بگیری؟»
عدهای هم میگفتند که در کارخانه اگر بافت پارچه کمی شل میشد، کارگران را کتک میزد. برخی دیگر میگفتند که فاتح میگفته کارگر را باید گرسنه نگاه داشت تا کار کند.»
ترورسه سال بعد از اعتصاب کارگران جهان چیت، محمدصادق فاتح یزدی در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۳۵۳ در حالی که از منطقه تجریش تهران به سمت محل کارش در کرج بود، ترور شد.
در اعلامیهای که سازمان چریکهای فدایی خلق منتشر کرد و مسوولیت ترور را بر عهده گرفت، نوشته شد: «دادگاه انقلابی خلق، فاتح را به خاطر نقش موثری که در کشتار کارگران جهانچیت به عهده داشت و به خاطر حقکشیهای ظالمانهاش در حق کارگران به مرگ محکوم کرد و فاتح خونخوار را به سزای اعمال ننگینش رساند.»
غلامحسین ساعدی
غلامحسین ساعدی نویسنده مشهور در شماره هفتم فصلنامه الفبا که بعد از مرگ فاتح یزدی در پاریس منتشر شد، نوشت: «فتحعلی پناهیان جوان بیست و چند ساله ... بچه عجیبی بود، سیانور هم در گوشه زبانش. همان بود که سرمایهدار گردن کلفت کرجی را کشت. همان که چای جهان را داشت.»
محمدصادق فاتح در وصیتنامهاش نوشت: «اینک لازم است از تمام همکاران صالح و صمیمی از همشیره زادهها و آقایان غضنفر گرامیان و روسای شرکتها و کارمندان و کارگران زراعتی و صنعتی که در تمام امور در شهرهای مختلف و ایجاد شرکتهای متعدد صمیمانه مساعدتهای لازمه برای پیشرفت منظور نمودهاند، تشکر مینمایم و از خداوند متعال توفیق و سعادت همه آنها را خواستار بوده و خواهم بود و انتظار دارم کمافی السابق در موسساتی که به مرور زمان به وجود و از هر لحاظ مورد استفاده عامه قرار گرفته و واقعا حائز اهمیت است با مدیریت صحیح و سالم نگهداری خواهد شد. اگر خدای نخواسته در ضمن عمل اتفاقا فیمابین روسا اختلاف نظر حاصل شود فوری رفع خواهند نمود که به اصل موضوغ لطمهای وارد نشود.»